Gotowość szkolna – osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju umysłowego, emocjonalnego, społecznego i fizycznego, jaki umożliwia mu udział w życiu i opanowanie treści programowych klasy pierwszej (W. Okoń, Słownik Pedagogiczny, Warszawa, 1981)
Gotowosc szkolną zwaną też dojrzałoscią pojmuje się zazwyczaj jako osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju psychicznego, jaki pozwala mu sprostać obowiązkom szkolnym. Dwa zatem momenty są istotne przy określaniu stopnia dojrzałości szkolnej: właściwości rozwoju dziecka i wymagania szkolne. Odpowiedni rozwój poznawczy, emocjonalno – społeczny i fizyczno – somatyczny jest więc warunkiem osiągnięcia dojrzałości do szkoły, powodzenie szkolne, czyli możliwość sprostania wymaganiom szkoły, jednym z jej warunków. Dojrzałość szkolną ujmuje się w sposób bardziej statyczny, jako fakt określonego etapu rozwoju, przypadającego na wiek rozpoczynania obowiązku szkolnego lub dynamicznie czyli jako proces długotrwałych zmian w rozwoju psychofizycznym dziecka, prowadzący do momentu pozwalającego podjąć naukę w szkole. Obydwa te ujęcia są uzasadnione i powiązane ze sobą, zwłaszcza, gdy przyjmie się merytoryczne założenie, iż dojrzałość jednostki jest wynikiem współdziałania dwóch procesów rozwojowych dojrzewania i uczenia się. Dostateczny zasób doświadczeń dziecka w sferze psychicznej i fizycznej jest obiektem procesów rozwoju dziecka i jego możliwości uczenia się w wieku przedszkolnym (W. Pomykało (red.), Encyklopedia Pedagogiczna, Warszawa ,1996)
